spotkanie z pedagogiem i psychologiem, w celu poznania motywów adopcji, jak i możliwości oraz predyspozycji psychicznych kandydatów na przyszłych rodziców dziecka. Następnie następuje wywiad środowiskowy, czyli wizyta w domu kandydatów, żeby sprawdzić ich warunki socjalne, jak i po prostu poznać ich bliżej. Warunki jakie trzeba spełnić, aby adoptować dziecko. Dziecko może adoptować rodzina albo osoba samotna. Najpierw kandydaci powinni skontaktować się najbliższym Ośrodkiem Adopcyjnym, którego pracownik umawia ich na spotkanie z osobą, która zajmuje się adopcją. Na pierwszym spotkaniu kandydaci są zapoznawani z procedurą adopcji. Ośrodek współuczestniczy w projekcie prowadzonym przez Regionalny Ośrodek Polityki Społecznej zatytułowanym: „Usługi preadopcyjne wsparciem procesu adopcji”. Przedsięwzięcie jest realizowane w ramach Wielkopolskiego Regionalnego Programu Operacyjnego na lata 2014-2020, jako Działanie 7.2 Usługi społeczne i zdrowotne O becikowe zawnioskować można najwcześniej od daty zatwierdzonej adopcji, a najpóźniej do 6 miesięcy po faktycznym zaadoptowaniu dziecka. Zasiłek opiekuńczy W przypadku adoptowanych dzieci o zasiłek opiekuńczy wnioskować można po okresie zasiłku rodzicielskiego ze stawką 100%, czyli po 46 tygodniach od daty adopcji. Marlou84 pisze: Koszt adopcji dziecka z zagranicy to min €12000 do € 35000. W zależności od kraju z którego pochodzi dziecko. Koszty ogromne. O dziecku z Holandii można pomarzyć- nie maja dzieci! Za te pieniądze wolimy zbudować dom w Polsce i adoptować polskie dziecko. Powiedzcie czy to dla ośrodków/ organizacji nie jest dochodowy Jest to ciężka dla rodziny sytuacja, jeżeli dowiaduje się, że ze względu na warunki finansowe proces adopcji dziecka, kwalifikacji odwleka się. Nie jest to jednak przeszkoda nie do pokonania dla ludzi, którzy chcą mieć dziecko. Warunki mieszkaniowe muszą być dostosowane do tego jaką ilość dzieci chce przyjąć dana rodzina. Czy można adoptować dziecko nie mając męża, lecz jeżeli się spełnia inne warunki. Przez Gość chcę mieć dziecko, Maj 24, 2010 w Dyskusja ogólna W tym czasie maluch może być w instytucji lub rodzinie zastępczej. W przypadku powierzenia dziecka do rodziny zastępczej ma ona pierwszeństwo w ubieganiu się o adopcję dziecka i może stać się rodziną adopcyjną (jeśli rodzice zrzekną się praw rodzicielskich lub sąd odbierze im te prawa). Choć wiek adopcyjnych rodziców jest ważnym czynnikiem w decyzji o adopcji dziecka, nie jest to jedyny czynnik decydujący. Sąd bierze pod uwagę wiele innych czynników, takich jak zdrowie adopcyjnych rodziców, ich stabilność finansową, wykształcenie, warunki mieszkaniowe oraz wiele innych czynników. Prawo dziecka do wyrażenia zgody. Zgodnie z polskim prawem, dziecko, które ma ukończone 7 lat, ma prawo wyrażenia zgody na adopcję. Jeśli dziecko jest młodsze, wymagana jest zgoda jego rodziców lub przedstawicieli ustawowych. W przypadku gdy jeden z rodziców jest nieobecny lub nie można uzyskać jego zgody, niezbędne jest uzyskanie Dril. Boisz się żmudnego procesu adopcyjnego. Chcesz przygarnąć maleństwo, o które możesz dbać od najwcześniejszych dni. Albo - jesteś matką, która nie może podjąć się wychowania dziecka, ale chce przekazać je od razu w ręce przyszłych rodziców i oszczędzić tułaczki po domach dziecka. Możesz skorzystać z adopcji ze wskazaniem. "Nie" dla adopcji ze wskazaniem?Ta adopcja to przeciwieństwo adopcji blankietowej, w której matka wyraża zgodę na adopcję anonimowo. Adopcja ze wskazaniem budzi wiele kontrowersji - z reguły dobiera się rodziców do dziecka, a nie odwrotnie. Przeciwnicy wskazują, że adopcja ze wskazaniem wyklucza pośrednictwo ośrodka adopcyjnego i tym samym stwarza ryzyko, że dziecko trafi do rodziców, którzy tylko pozornie stwarzają wrażenie szczęśliwej te obawy nie są do końca uzasadnione. Orzeczenie o adopcji zawsze wydaje sąd i jeśli poweźmie jakieś wątpliwości co do kandydatów na rodziców, może poprosić o opinię ośrodek opiekuńczy. Jeszcze inni podnoszą, że adopcje ze wskazaniem mogą zachęcać do zakulisowego opłacania matek. Tymczasem dla jej zwolenników adopcja ze wskazaniem to instytucja, dzięki której dziecko szybciej odnajduje upragniony pytanie na Forum Adopcja ze wskazaniem zbawienna dla rodziców i dziecka? W sytuacjach granicznych, gdy matka nie jest w stanie utrzymać załóżmy już kolejnego dziecka, a chce urodzić, woli zatroszczyć się o jego los zanim dojdzie do porodu. Często rodzice wyrzekający się maleństwa nie chcą, aby te cierpiało później w domach dziecka, gdzie będzie tylko jednym z wielu wychowanków. W adopcji ze wskazaniem upatrują jedyną drogę, aby upewnić się, że dziecko trafi do konkretnej rodziny. Poza tym, liczą na to, że dziecko po porodzie nie trafi do pogotowia opiekuńczego, gdzie często zaniedbywane będzie czekać na poprawę również: Adopcja ze wskazaniemGdy dziecko trafia do ośrodka opiekuńczego prosto ze szpitala musi najpierw czekać, aż ktoś się nim zainteresuje. Jeśli los ześle kandydata na rodzica, należy się liczyć z nawet kilkuletnim procesem adopcyjnym, wydłużanym nie tylko przez szkolenia i badania kwalifikacyjne, ale też procedury doboru dziecka do adoptujących. Adopcja ze wskazaniem znacznie skraca czas oczekiwania na dziecko i nie naraża na tułanie się po placówkach dla sierot. Jak wszcząć procedurę adopcji ze wskazaniem Nie wszyscy rodzice zdają sobie sprawę, że adopcja ze wskazaniem jest legalna. Jest to przede wszystkim wina ośrodków adopcyjnych, które trzymają się kurczowo standardowych formalności i przekonują zainteresowanych, że adopcja ze wskazaniem jest obejściem procedury o sukcesie takiej adopcji decyduje zawsze sąd. Do skutecznej adopcji potrzebna jest zgoda rodziców biologicznych. W przypadku każdej procedury należy ją złożyć przed Rodzice biologiczni powinni złożyć do sądu (wydział rodzinny) oświadczenie o zrzeczeniu się praw do ich dziecka na rzecz konkretnej rodziny/rodzica. Do wniosku należy dołączając metrykę urodzenia rodziców dziecka i akt urodzenia dziecka. Taką zgodę mogą wyrazić dopiero 6 tygodni po Jednocześnie rodzina adopcyjna składa wniosek o pełne przysposobienie tego dziecka. Jeśli wniosek składa małżeństwo należy do niego dołączyć odpis aktu małżeństwa, w innym przypadku odpis aktu dołączyć zaświadczenia o stanie majątkowym i zdrowotnym, choć sąd może ich żądać dopiero na późniejszym wszystko leży w rękach sądu. Nie zawsze unikniesz kontaktu z ośrodkami adopcyjnymiZobacz również: Adopcja dziecka - vademecumZanim sąd wyda albo odmówi zgody na przysposobienie musi zbadać, czy adopcja jest zgodna z dobrem dziecka. W tym celu może odesłać Państwa w celu wykonania badań psychologicznych i wywiadu środowiskowego do ośrodka opiekuńczego. Jeśli uzna to za konieczne, zbada sytuację życiową potencjalnych rodziców. Wtedy procedura się wydłuży, ale wszystkie te działania są podejmowane w interesie dziecka. Jeśli rodzice uzyskają pozytywną opinię, sąd powinien bez problemu przyznać im prawo do dziecka. Czy można zabrać dziecko ze szpitala?Należy pamiętać, że rodzic biologiczny może w ciągu 6 tygodni się rozmyślić i mimo deklarowanej zgody na oddanie dziecka, wycofać się ze swych biologiczni nie mogą wyrazić tej zgody przed upływem 6 tygodni od narodzin. Co dzieje się z dzieckiem w tym czasie?Dziecko może zabrać matka naturalna, ale jeśli tego nie chce, kandydaci na rodziców powinni złożyć wniosek o ustanowienie ich rodziną zastępczą do czasu uregulowania sytuacji prawnej zakończenia postępowania można się starać o uzyskanie zarządzenia tymczasowego zezwalającego na umieszczenie dziecka na czas postępowania u kandydatów na rodzinę zastępczą. Takie zarządzenie wydaje sąd w trakcie postępowania na wniosek jest natychmiast wykonalne i obowiązuje tylko do prawomocnego zakończenia również serwis: AdopcjaWięcej informacji, o tym jak zostać rodziną zastępczą znajdziesz tutaj Aby zostać rodzicem Podstawowy zestaw wymagań, jakie spełnić musi para ubiegająca się o adopcję to: • pozostawanie w związku małżeńskim, • stałe zamieszkiwanie na terytorium RP, • odpowiednie warunki mieszkaniowe, • stałe źródło utrzymania, • pełnoletniość, pełnia praw cywilnych i obywatelskich, • brak ograniczeń we władzy rodzicielskiej, • brak stwierdzenia choroby uniemożliwiającej właściwą opiekę nad dzieckiem (fizycznej lub psychicznej), • brak stwierdzenia uzależnienia, • rękojmia właściwego wywiązywania się z powierzonych obowiązków, • wartościowe motywy adopcji, • jednomyślność w podjęciu decyzji. Warto jednak mieć na uwadze, że każdy ośrodek adopcyjny może stworzyć własne dodatkowe kryteria ubiegania się o adopcję, dlatego też nie można powyższej listy traktować jako ostatecznej i kompletnej. Para to nie rodzina Pierwszym warunkiem, jaki spełniać musi para starająca się o przysposobienia dziecka, to pozostawanie w formalnym związku małżeńskim. Jeżeli wasz związek nie jest udokumentowany w kościele bądź w urzędzie – niestety nie macie możliwości ubiegać się o adopcję. To, czy posiadacie własne dzieci, czy też wychowanek ośrodka ma być waszym pierwszym dzieckiem, nie stanowi większego znaczenia. Co więcej, o adopcję ubiegać się mogą także osoby samotne, a ich stan cywilny nie podlega ocenie ośrodka (np. samotna kobieta, wdowa, rozwodnik czy rozwódka). A jednak wspólnej adopcji mogą dokonać tylko małżonkowie. Osoby pozostające jedynie w związku partnerskim nie mają w świetle prawa takiej zdolności. Dodatkowo, nie jest też możliwe przysposobienie dziecka przez jednego z małżonków, o ile drugi nie wyrazi na to zgody (wyjątek stanowi sytuacja, kiedy drugi małżonek nie ma zdolności do czynności prawnych). Różnica wieku Mimo że nie jest ściśle określona, także i ona może okazać się problemem. Zgodnie z przepisami, pomiędzy przysposabiającym a przysposobionym powinna zachodzić „odpowiednia różnica wieku”. Co to oznacza w praktyce? Trudno stwierdzić jednoznacznie, bowiem to sąd każdorazowo rozstrzyga o tym, czy w danym przypadku różnica jest "odpowiednia". Zwyczajowo przyjmuje się, że nie powinna ona przekraczać 40 lat. Takie ograniczenie ma z założenia zapobiegać sytuacjom, kiedy rodzice z uwagi na zaawansowany wiek, nie są w stanie dobrze sprawować opieki nad dzieckiem. Odpowiednie warunki Para starająca się o dziecko musi posiadać nie tylko stałe źródło utrzymania, ale także wystarczające warunki mieszkaniowe. Oczywiście w każdym przypadku sytuacja materialna kandydatów jest rozpatrywana indywidualnie. Prawo nie określa jednej kwoty dochodów, której osiągnięcie jest konieczne do ubiegania się o adopcję. Nie wskazuje także liczby pokoi, które musi posiadać para, aby być w stanie zapewnić dziecku godne warunki mieszkaniowe. Jednak zamieszkiwanie w kawalerce czy nagła utrata pracy przez jednego z kandydatów na rodziców może być czynnikiem wstrzymującym procedurę adopcyjną. Stan zdrowia Brak stwierdzenia choroby uniemożliwiającej właściwą opiekę nad dzieckiem to nie tylko wykluczenie chorób psychicznych. Jeśli np. jeden z małżonków jest w trakcie chemioterapii, bez względu na rokowania pacjenta, procedura nie może toczyć się zwykłym trybem. Jeśli jednak pacjent pomyślnie przeszedł leczenie, mimo pozostawania pod kontrolą lekarską, ma oczywiście szansę na adopcję. Warto zauważyć, że niepełnosprawność nie dyskwalifikuje kandydatów, bowiem wszystko jest uzależnione od stopnia niesprawności. Najważniejsze jest, czy ograniczenie to nie uniemożliwia „właściwej opieki nad dzieckiem”. Kandydatów dyskwalifikuje jednak upośledzenie umysłowe. Kwalifikacje osobiste Ośrodek adopcyjny sprawdza także kwalifikacje osobiste kandydatów na rodziców. Mimo że pod hasłem tym kryć się może naprawdę wiele, nieco światła na to zagadnienie rzuca artykuł Europejskiej konwencji o przysposobieniu dzieci (Polska jest stroną owej konwencji). To osobowość przysposabiających, motywy wystąpienia o przysposobienie czy też przekonania religijne. Celem pracowników ośrodka jest stwierdzenie, czy adopcja dziecka nie jest dla kandydatów jedynie chwilową zachcianką bądź próbą ratowania związku. Warunki dodatkowe Jak już zostało wspomniane, każdy ośrodek adopcyjny ma prawo stworzyć dodatkowe kryteria ubiegania się o adopcję. Wśród takich warunków możemy znaleźć np. • niekaralność, • długość trwania związku małżeńskiego, • różnicę wieku pomiędzy małżonkami, • różnicę wieku pomiędzy dzieckiem a rodzicami (nawet minimalną), • zaświadczenie o bezpłodności, • opinię proboszcza parafii (w przypadku ośrodków katolickich). Zdaniem psychologów adopcja to najlepsze rozwiązanie dla dzieci porzuconych przez biologicznych rodziców. Obecnie w domach dziecka na nowych rodziców czeka powyżej 25-30 tys. dzieci. Jest to bardzo duża liczba zwłaszcza, że rocznie zaledwie 3,6 tys. małżeństw zostaje rodzicami adopcyjnymi. Co więcej, pary zazwyczaj starają się o adopcję noworodka lub niemowlęcia, dlatego starsze dzieci mają znacznie mniejsze szanse na opuszczenie domu dziecka. Sama procedura adopcyjna także nie należy do najprostszych. Kandydaci na rodziców adopcyjnych muszą przejść długą drogę, która wiedzie przez liczne testy, rozmowy oraz spotkania. Wszystko to ma na celu stwierdzić, że są pewni swojej decyzji i zapewnią ciepły dom adoptowanemu dziecku, które jednocześnie będą traktować jak własne. Jakie są warunki adopcji w Polsce i kto może starać się o przysposobienie dziecka? Rodzaje adopcji W Polsce istnieją dwie możliwości adopcji dziecka, a więc przysposobienie konwencjonalne oraz bezpośrednie. Czym się od siebie różnią? Adopcja konwencjonalna odbywa się przez ośrodek adopcyjno-opiekuńczy, zaś w bezpośredniej, to matka decyduje, komu powierzy swoje dziecko, stąd zwana bywa również adopcją ze wskazaniem. Przez specjalistów popierana jest zwłaszcza ta pierwsza droga, ponieważ w przypadku adopcji ze wskazaniem zachodzi podejrzenie, że znaczną rolę odgrywać mogą w niej środki finansowe, gdyż rodzice adopcyjni mają bezpośredni kontakt z biologicznymi rodzicami, co nie ma miejsca w przypadku adopcji konwencjonalnej. Warunki adopcji dziecka Warto wiedzieć, że adoptować można wyłącznie dziecko opuszczone. W praktyce oznacza to, że jego rodzice nie żyją bądź zrzekli się praw rodzicielskich, a w skrajnych wypadkach zostali jej pozbawieni przez sąd. Matka, która porzuca swoje dziecko, ma prawo na zmianę decyzji w ciągu 6 tygodni, oznacza to więc, że nie istnieje możliwość adopcji dziecka, które nie ukończyło szóstego tygodnia życia. Niemożliwe jest także przysposobieni dzieci porzuconych bez znajomości ich tożsamości. Najpierw należy zatem ustalić ich pochodzenie oraz dane biologicznych rodziców. Kto może ubiegać się o adopcję? W Polsce o adopcję starać mogą się małżeństwa z minimum 5-letnim stażem. Dzieje się tak, ponieważ według statystyk zdecydowana większość małżeństw rozpada się właśnie w ciągu najbliższych 5-ciu lat. Opuszczone dzieci i tak już wiele przeszły w swoim krótkim życiu, dlatego zadaniem placówek adopcyjno-wychowawczych jest znalezienie im stabilnego i bezpiecznego domu. Co więcej, rodzice adopcyjni powinni mieć stałe dochody oraz wykazać pozytywną opinię z miejsca pracy. Nie mogą jednocześnie posiadać żadnych nałogów. W przypadku par bezdzietnych niekiedy konieczne jest także przedstawienia zaświadczenia lekarskiego o leczeniu bezpłodności. Jak przebiega proces adopcyjny? Pierwszy etap to wstępna rozmowa oraz zebranie wszystkich potrzebnych dokumentów. Wśród nich wymienia się najczęściej akt zawarcia małżeństwa, zaświadczenie o zarobkach i niekaralności czy zaświadczenia o stanie zdrowia. Następnie przeprowadzane jest spotkanie z psychologiem oraz pedagogiem. Jego główny cel to poznanie motywacji do adopcji. Duże znaczenie odgrywa także wizyta w domu. Pracownicy ośrodków adopcyjnych sprawdzają warunki socjalne potencjalnych rodziców biologicznych, a także starają się ich bliżej poznać. Jeżeli dotychczasowe etapy zakończyły się pozytywnym wynikiem, to małżeństwo kierowane jest na szkolenie, które przybliża problemy związane z przysposobieniem dziecka, a później następuje oficjalne zakwalifikowanie kandydatów do adopcji. Stąd już bardzo blisko do poznania wybranego dziecka. Rodzice adopcyjni mogą poznać jego historię, stan zdrowia czy sytuację rodzinną. Pierwsze spotkanie z dzieckiem odbywa się zazwyczaj w domu dziecka. Co więcej, od pory istnieje możliwość regularnego odwiedzania dziecka, a do sągu rodzinnego złożony zostaje wniosek o jego przysposobienie. Na drugiej rozprawie sąd orzeka przeważnie przysposobienie, dzięki czemu sporządzona zostaje nowa metryka urodzenia dziecka, a samo dziecko pozostaje na stałe w nowym domu.